orda bir ev var uzak da o ev bizim evimizdir gitmesekde kalmasak da o eve bizim yaaaa bi ev bu kadar mı özlenir bir resim insanın içini bu kadar mı yakar... üniv. soğuk bir kış günüydü evi tutmaya karar verdiğimizde içini gezer gezmez dedik bu ev bizim olmalı koşa koşa yurda dönmüştük o anki heyecan anlatılmaz yaşanır:))) aslında öyle büyük değil tipik bir çatı katı ama bir ev bu kadar mı şirin olur kocaman terasımız vardı ama resimde terası kapatmışlar bu arada sarı binanın en üst katı en havalı ev bizimdi belediye başkanı,doktor,bankacı,eczacı ve dünyanın en güzel kadını bizim binadaydı... bu arada üniv de 0(sıfır)km idi çok özlüyorum evimizi ve komşularımızı... (ev sahibi prim vermedi reklamını yapman içim bu yazı tamamen içimden geldi:)))